Ancona

Wauw, vanmiddag kwamen we aan in Ancona,dit betekend in het grieks elleboog. De rand van Ancona heeft de vorm van een elleboog vandaar de naam.

Kort daarna gingen we van boord af om een rondrit door Ancona te maken. Allereerst gingen we door de boog van Trajanus naar de Cattedrale di San Ciriaco dit was eerst een Griekse Tempel,welke daarna overgenomen werd  door Romeinen toen het christendom op kwam werd het een kerk.

De infrastructuur van en rondom de haven is mogelijk gemaakt door en opgedragen aan de keizer van troje.  Ancona is Otaliaans maar wordt gezien als een van oorsprong Griekse stad. Dit omdat de eerste gevonden geschreven documenten in Ancona in het Grieks waren. De Grieken gebruikten Ancona als tussenhaven als ze van Griekenland naar het noorden van Italië vaarden. De poort bij de haven van Ancona werd door de Romeinen ook wel de poort naar het oosten genoemd.

Daarma reden we verder naar een beeld welke symbool stond voor de  1ste wereldoorlog,typische dingen van fascisme zijn in het monument te zien. Het monument is gemaakt van wit marmer.

Ancona is een groene stad,welke zich in een nationaal park bevind, er zijn ook wilde dieren, zoals wilde zwijnen en zelfs een wolf die vanuit het natuurgebied de stad intrekken  de mensen in de stad klagen hierover.

Ook is het opvallend dat de mensen in de middeleeuwen huizen op heuvels bouwden omdat het leven er gezonder was dan in de stad (malaria) en ook konden ze zo evt vijanden zie aankomen.

We waren inmiddels bij het strand in porto novo aangekomen,dit is aan de moderne kant van de stad. Ancona heeft weinig strand er is dan ook maar een strand welke maar via een weg bereikbaar is. Deze word dan ook Passetto genoemd, wat kleine stap betekend. Dit omdat het strans alleen per voet te bereiken is. De gids vertelde ook dat de haven aan de andere kant gebouwd is omdat de rotsen daar minder fragieler waren en vanwege de natuurlijke haven aan de andere kant.

Na het prachtige uitzicht ging we verder naar Sirolo

Sirolo
Sirolo is een Fort nederzetting welke uit groeide tot een klein dorpje wat zelfvoorzienend werd. Dit doordat er voor allerlei taken mensen naar het dorp werden gehaald bijvoorbeeld schoonmaaksters mensen die voor de paarden zorgden etc. Hierdoor groeide het kleine dorpje uit tot een soort familie. We mochten in dit dorp even genieten van het uitzicht

waarna we terug gingen naar de boot om weer aan boord te gaan en later in de avond te vertrekken richting venetie. Wat ging Ancona snel en wat zag het er 's avonds vanaf de boot ook prachtig uit.

Liefs Michiel en Marije